Selecteer een pagina

Daar ging ik. Voor het eerst op weg naar de peuterdans. Die ochtend had ik mijn zoontje met veel lawaai en kleine time-outs uiteindelijk in een cute outfit kunnen hijsen. 

Met zijn gestreepte t-shirt met korte mouwen en een zachte bruine gymbroek om lekker in te bewegen, zag hij er in ieder geval uit alsof we erover hadden nagedacht. Sterker nog het zag er bijna uit alsof we het vaker hadden gedaan.

Ik ben niet gek, ha, dus ik had alvast rekening gehouden met drie kwartier extra “in de auto klimtijd”. Dus we begonnen zelfs nog behoorlijk ontspannen aan de autorit. Al liedjes zingend over Harry de poes die een huis zoekt.

Bijna ontspannen dan….

Want ik ging op weg naar een groep die mij altijd een beetje doet sidderen van angst. 

De groep waarbij ik me altijd weer de beginner voel, die verlegen aan de kant de kunst staat af te kijken.

De profi-moeders….. 

De moeders die niet een louzy mamadagje hebben. Nee deze mama’s jakkeren de hele week van peuterdans, naar peuterzwemmen, naar koffieafspraakjes. Ze hebben elke dag standaard én een banaan én in partjes geschilde appels mee en niet één extra luier, maar twee, voor het geval een andere mama er één is vergeten. 

Vaak hebben ze trouwens ook meerdere kinderen…..Die kunnen dat gewoon.

Op dat moment wilde mijn zoontje achterin de auto wat drinken. Stoere mama als ik ben, gaf ik hem mijn flesje water (daar moet hij inmiddels toch ook wel uit kunnen drinken) en heel voorzichtig nam hij wat slokjes. Tot we de bocht doorreden en hij het halve flesje water zo over zijn mooie streepjes shirt kieperde……Kletsnat tot op zijn rompertje.

Toch weer gefaald als profi-mama..

Veel directieteams hebben dit eigenlijk ook (een beetje dan hè). Ze zijn begonnen als drie coole gasten met een cool idee in een garage. Gaaf dingen maken. En toen werden ze ineens succesvol en waren ze niet meer die drie gasten in de garage, maar dat directieteam van een middelgroot bedrijf. 

En stoer doen ze elke dag alsof ze dat profi DT zijn. Alsof ze én een supergaaf product kunnen maken én als vanzelf kunnen leidinggeven. En vaak doen ze het nog best aardig.

Tot ze die bocht doorvliegen en er lastige beslissingen gemaakt moeten worden. Als de grootte van het bedrijf een beetje uit zijn voegen begint te barsten bijvoorbeeld. Of als privé belangen gaan schuren met het bedrijfsbelang. Als kleine irritaties groter worden tot oeverloze discussies.

Stiekem wil je graag die coole gasten uit die garage blijven toch? Vol passie die onderneming leiden. En tegelijkertijd kun je misschien wat handvatten gebruiken van een profi-teamcoach die jullie kan helpen ff wat smoother door de bocht te komen.

Dadelijk ook een zucht van verlichting slaken als het weer lekker loopt? Klaar voor de volgende fase van jullie bedrijf? Kijk maar eens op www.deteamcoach.nl/teamcoaching wat ik voor jullie kan doen. Ik kom graag langs zonder gedoe, zonder factuur. En natuurlijk met banaan en partjes appel.