Selecteer een pagina

Schoenen op de vluchtstrook

Daar lagen ze, op de vluchtstrook. Een blauwe trui met rode vlek, een kaki broek en één zware zwarte schoen.

Wilde scenario’s komen voor mijn ogen.

Een auto vol drugsdealers hebben in het lab vloeistof over hun kleding gekregen. Om geen argwaan te wekken met de zwaar chemische lucht om hun heen, besluiten ze hun kleding om de zoveel kilometer uit de auto te kieperen. (tsja, ik vrees dat ik iets te snel achter elkaar de fantastische serie “Undercover” op Netflix heb zitten kijken….)

Een auto vol tieners zijn stiekem naar een houseparty geweest. Op de terugweg kleden ze zich in de auto weer om in hun gewone kloffie. Net dan doet Patrick het raam open en waait het setje kleding van Steven het raam uit. (ik blijf dan alleen nog een beetje zitten met die zwarte schoen….)

Marlies heeft als cadeau een kampeervakantie van haar vriend gekregen met bijpassende praktische kleding…. Maar Marlies houdt helemaal niet van kamperen. Ze krijgt ruzie met haar vriend en gooit zo hup het rotcadeau het raam uit…..

Tsja, ik heb dus geen idee, dat zie je wel.

Ik zou dat toch eens na moeten vragen bij iemand die wel iets weet van dit soort dingen. Politie ofzo? Rijkswaterstaat?

En toch is het raar, vind je niet? Die vreemde voorwerpen op de vluchtstrook.

Net zoals er soms rare dingen zijn in je management-directieteam. Dingen die niet lekker lopen terwijl wel alle middelen er zijn om het soepel te laten lopen. Alsof er zand in de motor zit.

Eerst denk je nog, ach toeval en los je het brandje op. Maar als er steeds “vreemde voorwerpen” in jullie team blijven opduiken, dan is het toch goed om het er niet bij te laten. 

Wat dan? Wilde scenario’s bedenken, bedenken wie de schuldige is?

Of toch eens laten onderzoeken? Door iemand die misschien niet zoveel weet van setjes kleding op de snelweg, maar wel van teams/ onderhuidse belangen/ mismatches en vooral dat voor eens en altijd oplossen. Kijk maar eens op https://www.deteamcoach.nl/analyse-advies/ 

Bel me gerust als je me eens met jullie mee wil laten kijken op 0641335607 of stuur me een mail op info@deteamcoach.nl Ik kom graag langs, zonder factuur, zonder gedoe en met mijn beide schoenen stevig aan mijn voeten.

Zweetdruppels in de lobby

We zullen haar Els noemen, de ietwat gezette vrouw die met zweetdruppels op haar gezicht voor de derde keer naar de receptie toeloopt. 

Voor de derde keer doet ze haar beklag over dat ze moet wachten op haar kamer.

“Dit moet toch niet kunnen hè, bij een vier-sterren hotel. We komen hier helemaal moe van die supervroege vlucht aan en dan willen we toch even onder de douche, dat snapt u toch wel? We betalen er goed voor hoor,” zegt Els met inmiddels overslaande stem. 

Waarom begrijpt zo’n Turkse jongen dat dan ook niet.

Zuchtend en met steeds meer volume, wijst ze de jongen met veel dramatiek op haar twee kinderen, die volgens haar elk moment om kunnen vallen van de hitte en voor wie het toch niet eerlijk is dat ze zo lang moeten wachten. De kinderen in kwestie spelen vrolijk al rennend door de lobby.

De man achter de receptie wijst nogmaals rustig op de inchecktijden en verzekert Els dat ze er alles aan doen om de kamer al wat eerder klaar te hebben.

Els gaat zuchtend zitten en foetert nogmaals naar Henk, haar man.

“Waarom zeg jij dan ook niks?”

Henk kijkt ondertussen wel uit om ook maar iets te zeggen. Hij is niet gek, die Henk.

Langzaam aan zien we Els zich steeds meer opvreten en bozer en bozer worden.

Volgens mij kennen we allemaal wel een Els, of zijn we Els zelf op bepaalde momenten. 🙂

We hadden anders verwacht. En die andere verwachtingen zitten ons dan zó in de weg dat we niet meer kunnen kijken naar de realiteit. We zien niet meer of het wel normaal is om die jongen van 18 over de balie te trekken, omdat we een half uurtje moeten wachten.

Andere verwachtingen….Het kan de boel behoorlijk verstieren. Ook in jullie management of directieteam. Scheve ogen, stroeve discussies. Het werkt niet meer, maar waar ligt dan nu aan? je kunt je vinger er niet opleggen.

Wil je daaruit? Uit dat scheve gevoel? Weer een opluchtende douche kunnen nemen omdat alles weer op zijn plek valt? Kijk hier eens: https://www.deteamcoach.nl/analyse-advies/  en krijg weer zicht op de juiste verhoudingen en wat jullie moeten doen/of juist niet doen om weer lekker te kunnen samenwerken.

Bel me gerust op 06-41335607 of mail me op info@deteamcoach.nl en ik kom graag langs, zonder gedoe, zonder factuur. Om eens mee te kijken, zonder iemand over de balie te trekken…I promise…

Een kletsnat gestreept t-shirt

Daar ging ik. Voor het eerst op weg naar de peuterdans. Die ochtend had ik mijn zoontje met veel lawaai en kleine time-outs uiteindelijk in een cute outfit kunnen hijsen. 

Met zijn gestreepte t-shirt met korte mouwen en een zachte bruine gymbroek om lekker in te bewegen, zag hij er in ieder geval uit alsof we erover hadden nagedacht. Sterker nog het zag er bijna uit alsof we het vaker hadden gedaan.

Ik ben niet gek, ha, dus ik had alvast rekening gehouden met drie kwartier extra “in de auto klimtijd”. Dus we begonnen zelfs nog behoorlijk ontspannen aan de autorit. Al liedjes zingend over Harry de poes die een huis zoekt.

Bijna ontspannen dan….

Want ik ging op weg naar een groep die mij altijd een beetje doet sidderen van angst. 

De groep waarbij ik me altijd weer de beginner voel, die verlegen aan de kant de kunst staat af te kijken.

De profi-moeders….. 

De moeders die niet een louzy mamadagje hebben. Nee deze mama’s jakkeren de hele week van peuterdans, naar peuterzwemmen, naar koffieafspraakjes. Ze hebben elke dag standaard én een banaan én in partjes geschilde appels mee en niet één extra luier, maar twee, voor het geval een andere mama er één is vergeten. 

Vaak hebben ze trouwens ook meerdere kinderen…..Die kunnen dat gewoon.

Op dat moment wilde mijn zoontje achterin de auto wat drinken. Stoere mama als ik ben, gaf ik hem mijn flesje water (daar moet hij inmiddels toch ook wel uit kunnen drinken) en heel voorzichtig nam hij wat slokjes. Tot we de bocht doorreden en hij het halve flesje water zo over zijn mooie streepjes shirt kieperde……Kletsnat tot op zijn rompertje.

Toch weer gefaald als profi-mama..

Veel directieteams hebben dit eigenlijk ook (een beetje dan hè). Ze zijn begonnen als drie coole gasten met een cool idee in een garage. Gaaf dingen maken. En toen werden ze ineens succesvol en waren ze niet meer die drie gasten in de garage, maar dat directieteam van een middelgroot bedrijf. 

En stoer doen ze elke dag alsof ze dat profi DT zijn. Alsof ze én een supergaaf product kunnen maken én als vanzelf kunnen leidinggeven. En vaak doen ze het nog best aardig.

Tot ze die bocht doorvliegen en er lastige beslissingen gemaakt moeten worden. Als de grootte van het bedrijf een beetje uit zijn voegen begint te barsten bijvoorbeeld. Of als privé belangen gaan schuren met het bedrijfsbelang. Als kleine irritaties groter worden tot oeverloze discussies.

Stiekem wil je graag die coole gasten uit die garage blijven toch? Vol passie die onderneming leiden. En tegelijkertijd kun je misschien wat handvatten gebruiken van een profi-teamcoach die jullie kan helpen ff wat smoother door de bocht te komen.

Dadelijk ook een zucht van verlichting slaken als het weer lekker loopt? Klaar voor de volgende fase van jullie bedrijf? Kijk maar eens op www.deteamcoach.nl/teamcoaching wat ik voor jullie kan doen. Ik kom graag langs zonder gedoe, zonder factuur. En natuurlijk met banaan en partjes appel.

De sjezende bejaarde

Swoegend fietste ik de hoge brug op. 

Die brug over de Maas was toch even een stukje pittiger dan ik lekker vind. Ik voelde mijn bovenbenen aanspannen en vooral mijn armen waren hard aan het werk. 

En o ja dat oncharmante gehijg, dat hoorde er blijkbaar ook bij.

“Klopt dat wel,” dacht ik nog “dat je vooral veel spierkracht gebruikt in je armen bij het fietsen? Vast niet.” 

Maar voor mij was het nodig om die armen erin te gooien en heftig trekkend aan het stuur die fiets de brug op te sjorren.

Fluitend werd ik ingehaald door twee oude van dagen. Of tenminste wat wij vroeger oude van dagen zouden noemen. 

Tegenwoordig zijn het allemaal hippe, YOLO, pensionado’s met twee huizen die ze gekocht hebben in de tijd dat huizen nog niks kostten. Klagend over de extra drie maandjes die ze moesten doorwerken voor hun pensioen, leven ze heerlijk riant van hun zuur(?) verdiende geld onder de door klimaatverandering steeds lekker wordende zon.

“Ze spelen potjandikkie vals!” dacht ik nog terwijl ze mij fluitend voorbij sjeesden. “Of ze hebben wel heel veel meer conditie, dat kan ook.”

Maar nee hoor, daar zag ik hem al……..het grijze accuutje onder de bagagedrager.

“Ja, zo kan ik het ook,” dacht ik nog, mezelf verbijtend van jaloezie. “Grrrrr,” wilde ik bijna roepen, maar mijn gehijg benam me alle adem.

Maar ik doe het niet. Ik koop dus geen E-bike, ik kies niet voor zo’n snorrend systeem dat mij veel gemakkelijker veel verder brengt.

En dat is voor mijn lichaamsbeweging misschien nog niet eens zo’n slechte beslissing….

Maar veel teams doen het ook niet. Ze blijven liever doormodderen in ad hoc gedoe, veel discussie en oude patronen dan eens opnieuw te kijken en er een snorrend motortje onder te zetten.

Veel managementteams verzuipen in de waan van de dag! Simpelweg door te blijven rennen, te blijven brandjes blussen en te kiezen voor kleine quick fixes die uiteindelijk niks oplossen. Ze trekken met hun armen hard aan hun fiets.

Wat als jullie nu door een teamanalyse en een teamsessie van zo’n twee dagen wel weer de juiste accu hebben voor de volgende fase van jullie bedrijf? Hoeveel gedoe zou dat schelen? Kijk maar eens bij deze voorbeelden: https://www.deteamcoach.nl/voorbeelden-teamcoaching/

Bel me gewoon eens voor een gratis sparringsgesprek op 06-41335607/ info@deteamcoach.nl. Ik kom graag langs, zonder gedoe, zonder factuur en met de auto.

Gouden tip! Het boek ‘De 5 frustraties van teamwork’ van Patrick Lencioni

TIP van de DAG :-): al vele jaren heb ik als teamcoach enorm veel aan dit boek. En dat wil ik jou dus niet onthouden. Voor veel teammanagers (en ook voor mij toen ik het voor het eerst las) was het een openbaring om eens een boek te lezen wat zo gemakkelijk geschreven is en tegelijkertijd allerlei dagelijks gedoe van teams zo goed structureert.

Dus deze week een ander soort blog, namelijk een boeksamenvatting :-). Hoef jij het boek dus niet helemaal meer te lezen. Al zou ik je aanraden dat wel te doen!

De 5 frustraties van teamwork: hoe kun je ervoor zorgen dat het samenwerken leuk blijft?

Wie zou dit boek moeten lezen? Waarom zou jij dit boek moeten lezen?

Elke organisatie kent verschillende vormen van teams: projectteams, afdelingen en functionele teams. Deze groepen in een organisatie hebben één gemeenschappelijk kenmerk: ze hebben een doel dat samen moet worden gerealiseerd. Als leider of coach van zo’n team wil je ervoor zorgen dat iedereen achter het doel staat en er actief aan bijdraagt. Maar hoe doe je dat, hoe zorg je ervoor dat je een goed team hebt? Daarover gaat dit boek.

Het Verhaal

De 5 frustraties van teamwork is geschreven in verhaalvorm, wat het boek heel vlot leesbaar maakt. In de eerste 162 bladzijden van het boek vertelt Lencioni het verhaal van Catherine, de nieuwe CEO van een slecht functionerend high-tech bedrijf in Silicon Valley, die in haar nieuwe organisatie wordt geconfronteerd met een disfunctioneel managementteam. Tijdens de eerste weken bij haar nieuwe werkgever observeert ze de mensen die deel uitmaken van dat team en stelt enkele typische symptomen en gedragingen vast die typisch zijn voor een goede teamwerking. Stap voor stap vormt ze de groep tot een hecht team. Haar aanpak is gebaseerd op een groepsdynamiek die wordt weergegeven in de volgende driehoeken:

De linker driehoek geeft aan wat je moet trachten te realiseren in het team, de rechter driehoek geeft weer wat het tegengestelde is en het negatieve effect dat dat heeft op het team.
De driehoek moet van onder naar boven worden geïnterpreteerd.

Vertrouwen

Voor een goede teamwerking moeten alle teamleden elkaar vertrouwen. Zonder vertrouwen durven teamleden zich niet uit te spreken, omdat ze niet zeker zijn of iedereen wel positieve intenties heeft. In teams zonder vertrouwen worden deelnemers bijvoorbeeld wel eens belachelijk gemaakt omwille van wat ze zeggen. In teams met vertrouwen bestaat dat niet.
Vertrouwen hebben in elkaar betekent dat je je kwetsbaar kan opstellen in het team, want je wordt gerespecteerd. Het omgekeerde is vreselijk voor een team: wanneer teamleden zich onkwetsbaar opstellen, een schild hooghouden, afstand houden, dan wordt teamwork onmogelijk gemaakt.
Hoe je vertrouwen kan brengen in een team? Door persoonlijke details te delen (bijvoorbeeld uit je jeugd) of door in de groep feedbacksessies te houden waarbij iedereen zijn of haar sterkste en zwakste punt vertelt en de anderen daarop reageren.

Conflicten

Wanneer er vertrouwen is (de basis), durven de teamleden zich uit te spreken, hun mening te geven, of anderen uit te dagen in hun mening. ‘Conflicten’ lijken negatief, maar constructieve conflicten zijn juist zeer productief voor teams: daardoor kunnen ze problemen sneller en vollediger oplossen.
Het tegenovergestelde van (constructieve) conflicten is een kunstmatige harmonie: iedereen is vriendelijk; er zijn ogenschijnlijk geen problemen. Maar dat is bedrog, omdat niemand bereid is om de problemen te benoemen, te bespreken en ze op te lossen. Teammeetings waarin niet wordt gediscussieerd, waarin conflicten worden vermeden, zijn niet productief.

Betrokkenheid

De volgende trap in de driehoek is betrokkenheid. Wanneer alle teamleden bereid zijn om deel te nemen aan de discussies (zie vorige trap) ontstaat er betrokkenheid. Wanneer alle teamleden voelen dat ze hebben bijgedragen aan de besluitvorming, zullen ze veel meer betrokken zijn bij de uitvoering ervan, zelfs als de beslissing niet overeenkomt met hun mening. Betrokkenheid creëert duidelijkheid: duidelijke conclusies, duidelijke doelen.
Het omgekeerde leidt tot onduidelijkheid. Wanneer teamleden zich niet betrokken voelen, leidt dat tot vage afspraken en doelstellingen, waar niemand zich bijgevolg achter schaart. Kenmerkend voor dit soort teams is dat het aan het einde van de teammeeting niet duidelijk is of er nu wel of niet iets is afgesproken of wie juist wat gaat doen.

Verantwoordelijkheid

Pas wanneer al het vorige aanwezig is in een team, kan iedereen zijn verantwoordelijkheid opnemen, en – wat belangrijker is – kan iedereen de anderen aanspreken op de genomen verantwoordelijkheid. Dat is niet vanzelfsprekend. Alle teamleden in een team zijn gelijkwaardig, er is geen hiërarchie. Dus met welk recht zou het ene teamlid het andere erop mogen wijzen wanneer die iets doet dat tegen de afspraken ingaat, of tegen het vooropgestelde doel?
En toch is dat juist nodig om een team een topprestatie te laten neerzetten.
Het omgekeerde zijn teamleden die niet doen wat ze hebben beloofd, die hun doelstellingen niet halen en hun werk niet leveren. Het is duidelijk dat dat snel tot ongenoegen en frustratie leidt in een team.

Resultaten

Aan de top van de driehoek staan de resultaten. Dat zijn de beoogde resultaten voor heel het team. Het zijn de doelstellingen waarover iedereen het eens is. Maar het belangrijkste is: het zijn de resultaten waarvoor elk lid van het team zich mee zal inzetten. In een managementteam bijvoorbeeld betekent dit dat elk teamlid zich zal bekommeren om de vooropgestelde marketingdoelstellingen of kostendoelstellingen, ook al is de verantwoordelijkheid daarvan belegd bij een van de leden.
Het tegenovergestelde leidt tot teams waarvan de leden hun individuele prestaties en resultaten belangrijker vinden dan het resultaat van de groep. Dat zijn de teams waarin ego’s belangrijker zijn dan de groep zelf.

Ik heb erg genoten van het lezen van dit boek. Met het model werk ik letterlijk ook in teambijeenkomsten. Maar misschien nog sterker dan het model, is het zeer herkenbare verhaal over het team en over Catherine die daar chocolade van mag maken. Een aanrader!

De 5 frustraties van teamwork, Hoe je ervoor zorgt dat samenwerken leuk blijft – Patrick Lencioni, Business Bibliotheek, ISBN 978-90-470-0196-6 – Oorspronkelijke titel: The Five Dysfunctions of a Team